Filmoteka Muzeum

W swojej etiudzie Wojciech Wiszniewski opowiada za pomocą kolejnych obrazów oraz popularnych melodii historię człowieka pracy. Film rozpoczynający się sceną pozowania do pamiątkowego zdjęcia z okazji przejścia głównego bohatera na emeryturę, stanowi refleksję nad głęboką oraz często intymną relacją jaka wiąże człowieka z wykonywanym przez niego zawodem. Przejście na emeryturę stanowi dla bohatera traumatyczny moment kryzysu jego tożsamości dotychczas tak silnie zespolonej z miejscem pracy. Film Wiszniewskiego prostymi środkami mierzy się w mitem człowieka pracy.

(DM)